6 mei 2019 Op weg naar de start in Santiago

Vandaag zitten we een groot gedeelte van de dag in de auto om tegen het eind van de middag te arriveren bij ons hotel in Santiago. Vertrokken om een uur of negen vanuit San Sebastián met een strakblauwe lucht over een mooie kronkelende snelweg in westelijke richting. Het beloofd een mooie dag te worden.

Gisteren hadden we overigens ook een prima reisdag waarbij we zelfs in de auto nog de voor Ajax gunstig verlopen bekerfinale hebben kunnen volgen. Het had overigens weinig gescheeld of dat feestje was niet doorgegaan omdat Rob, ja hij weer, roet in het eten had gegooid. Wat was er nu gebeurd? Rob zit op de achterbank van de bus, min of meer veilig in het midden tussen Ruud en mij. De laatst genoemden dachten daarmee de zaak voldoende onder controle te hebben teneinde ongelukken te voorkomen. Maar nee, op een onbewaakt moment begon Rob zich te bemoeien met het opladen van de telefoons en iPads, zeer noodzakelijke apparatuur voor het aanschouwen van de voetbalwedstrijd. En ja, jullie raden het al, niets deed het meer. Het vermoeden dat de zekering voor de sigarettenaanstekers het had begeven werd bewaarheid bij onze volgende stop. Nadat we de zekering hadden vervangen konden we onze tocht vervolgen. We hebben nog wel overwogen om bij Rob de handen op de rug te binden met knelstripjes maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Wellicht hebben we die dingen later nog nodig op onze fietstocht.

Na de wel wat lange reisdag van bijna 1.000 km kwamen we rond een uur of acht bij het hotel wat Gerard tijdens eerdere reizen al had bezocht. Dat bleek een prima keus te zijn. Mooi uitzicht over de stad en keurige kamers met goed sanitair. De avondmaaltijd hebben we genuttigd bij restaurant La Perla op de boulevard van San Sebastián. Ook dat bleek een uitstekende keus.

Zoals reeds gemeld zijn we dus vanochtend rond negen uur vertrokken nadat we van een heerlijk ontbijt hebben genoten. Ook in Spanje weten ze inmiddels wel een beetje hoe een goed ontbijt eruit moet zien. De vertrektijd kan overigens best wat vroeger maar de laatste dagen blijkt dat we veel tijd nodig hebben voor het ontbijt. Niet zozeer het verorberen van de uitgekozen ingrediënten is het probleem maar wel het uitwisselen van alle wetenswaardigheden uit de Apeldoornse ondernemerswereld tussen Ruud en Wim. Tjonge jonge, wat zijn dat een stel roddelbroeders. Wikipedia is er niets bij. Ik heb ze al voorgesteld dat ze maar eens samen een boek moeten gaan schrijven wat vermoedelijk nooit gaat gebeuren. Overigens kon Gerard ook nog een aardige duit in het zakje doen. Rob was op dat moment nog met heel andere dingen bezig waarover ik om uiteenlopende redenen op dit moment verder niet kan, wil en mag uitweiden.

Afijn, even genoeg over ons illustere gezelschap. Het wordt tijd om ons te gaan focussen op de fietstocht die we vanaf morgen gaan beginnen. De eerste etappe zal gaan van Santiago naar Finisterre aan de Spaanse westkust, naar verluid het meest westelijke puntje van Europa en eindpunt van de eigenlijke pelgrimstocht. De route haal ik nog uit het boekje van Clemens Sweerman waarin keurig staat beschreven hoe we de bijna 100 km moeten afleggen. Vanaf Finisterre naar het zuiden wordt vermoedelijk meer improviseren omdat we daarvan geen boekje hebben maar de route op fysieke kaarten en met behulp van onze fietscomputers moeten vinden. Maar daarover later. Eerst dus naar Santiago, een weerzien met ons eindpunt van zes jaar terug.

Hasta Mañana.